به گزارش خبرگزاری بسیج از قم، آیت الله محمد جواد فاضل لنکرانی در یازدهمین مجمع عمومی انجمن کلام اسلامی حوزه اظهار داشت: به نظر می‌رسد باید مقداری راجع به این بحث شود همان طوری که ما در باب اجتهاد یک مبانی کلامی داریم، یعنی خود اجتهاد و استنباط متوقف بر یک مبانی کلامی است، آیا خود کلام هم متوقف بر اجتهاد و استنباط هست یا نه؟ که یک رابطه دوسویه بین علم کلام و اجتهاد، علم اصول و علم کلام مطرح کنیم.
وی افزود: ما معتقدیم که علم اصول فقط ابزار و فن برای استنباط احکام نیست و در دایره احکام شرعی فقط نقش ندارد، بلکه علم اصول در علوم دیگر نقش بسزایی دارد، در علم حدیث، در علم تفسیر و بالخصوص در علم کلام، این ادعای ماست. حالا این ادعا را باید با اظهار و بیان نمونه‌هایی و رد پاهایی از مسائل علم اصول در علم کلام پی بگیریم.
رئیس مرکز فقهی ائمه اطهار(ع) گفت: از بحث‌های خیلی اساسی که در اصول مطرح است؛ در کلام هم مطرح است، برخی می‌گویند که جایگاه اصلیش کلام است، ولی این نگاهی که اصولیین دارند، این نگاه در کلام وجود ندارد، بحث حسن و قبح عقلی است. اگر ما بیائیم در بحث حسن و قبح عقلی این تحقیقاتی که اصولیین متأخر دارند که انصافش این است که بسیار قوی تر از آن است که در کلام مطرح شده، البته این به اقتضای نیازی بوده که آقایان در اصول دنبالش بودند و این نیاز در علم کلام نبوده و نیست ولی در اصل تحقیق مسئله و چه بسا در بعضی از مسائل نتیجه داشته باشد.
وی اضافه کرد: شما در بحث حسن و قبح عقلی یا حسن و قبح ذاتی، بحث می‌کنید و بعد این مسئله را مطرح می‌کنید که آیا ملازمه‌ای بین حکم عقل و شرع وجود دارد یا نه؟ خیلی از اصولیین قائل به ملازمه بودند اما تقریباً معاصرین مثل امام و مرحوم آقای خوئی و عده‌ای از اعلام و اعیان قائل به ملازمه نیستند، ملازمه بین حکم عقل و حکم شرع.