صفحه نخست

استان ها

اقشار و معاونت‌ها

وزارتخانه ها

محور مقاوت

اقتصاد مقاومتی

روابط بین الملل

ورزشکاران

فیلم و نماهنگ

عکس

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اردبیل

اصفهان

البرز

ایلام

بوشهر

تهران

تهران بزرگ

چهارمحال و بختیاری

خراسان جنوبی

خراسان رضوی

خراسان شمالی

خوزستان

زنجان

سمنان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویراحمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

جامعه زنان

راهیان نور

جامعه پزشکی

اجتماعی

دانشجویی

مهندسین صنعت

اصناف

مداحان

کارگری

عشایری

پیشکسوتان

دانش آموزي

مهندسین عمران

فرهنگیان

اساتيد

مهندسين کشاورزی

حقوقدانان

طلاب و روحانيون

بنیاد فرهنگی روایت

علمي، پژوهشي و فناوري

بسیج رسانه

كارمندان

مساجد و محلات

بنیاد تعاون

باشگاه خبرنگاران

باشگاه آذربایجان شرقی

باشگاه آذربایجان غربی

باشگاه اردبیل

باشگاه اصفهان

باشگاه البرز

باشگاه ایلام

باشگاه بوشهر

باشگاه تهران

باشگاه تهران بزرگ

باشگاه چهارمحال و بختیاری

باشگاه خراسان جنوبی

باشگاه خراسان رضوی

باشگاه خراسان شمالی

باشگاه خوزستان

باشگاه زنجان

باشگاه سمنان

باشگاه سیستان و بلوچستان

باشگاه فارس

باشگاه قزوین

باشگاه کردستان

باشگاه قم

باشگاه کرمان

باشگاه کرمانشاه

باشگاه کهگیلویه و بویراحمد

باشگاه گلستان

باشگاه گیلان

باشگاه لرستان

باشگاه مازندران

باشگاه مرکزی

باشگاه هرمزگان

باشگاه همدان

باشگاه یزد

رزمایش اقتدار عاشورایی

هنرمندان

سازندگی

فرهنگی و هنری

صفحات داخلی

چهارشنبه ۱۸ مرداد ۱۴۰۲ - 09 August 2023
حضرت زهراء(س) طبق برخی روایات روزهایی از هفته را برای رفتن به سر قبر برخی افراد انتخاب می‌کرد که این بیانگر اهمیت مسألۀ مرگ و معاد در زندگی ایشان است.
کد خبر: ۸۹۸۳۲۷۷
|
۱۴ بهمن ۱۳۹۶ - ۱۴:۴۱
 به گزارش خبرگزاری بسیج، یکی از ویژگی‌های فردی زندگی حضرت زهراء (س) «معادباوری» ایشان است. این موضوع به قدری نزد ایشان حائز اهمیت است که بر اساس برخی روایات، ایشان در روزهایی از هفته بر سر قبر حضرت حمزه (ع) و شهداء می‌رفتند که این بیانگر اهمیت مسألۀ مرگ و معاد در زندگی ایشان است.

طبق نقل «مستدرک علی الصحیحین، ج1، ص377»، ایشام هر جمعه بر سر مزار عمویش حمزه (ع) می‌رفت یا طبق نقل کتاب (تهذیب الاحکام، ج1، ص465) هر صبح بر سر قبر شهداء و عمویش حمزه(ع) می‌رفت. حتی ایشان وقتی با امیر‏المؤمنین(ع) ازدواج کردند و به خانۀ ایشان تشریف آوردند، در کلامی به حضرت علی(ع) فرمود که 9 سال در خانه پدرم زندگی کردم و اینک اینجا هستم و روزی نیز از دنیا می‌روم.

در قرآن کریم آیات متعددی دربارۀ مرگ، یاد مرگ، قیامت و ... مطرح شده و این بیانگر اهمیت این مسأله نزد خداوند است. خداوند اینچنین ما را به مرگ و معاد توجه داده، پس ما باید به این موضوع توجه داشته باشیم. خداوند در آیۀ 185 سورۀ مبارکۀ آل‌عمران می‌فرماید: ﴿ كُلُّ نَفْسٍ ذائِقَةُ الْمَوْتِ﴾، هر انسانی طعم مرگ را خواهد چشید. به راستی آیا ما به عنوان محبان و شیعیان آن حضرت، اینقدر که خداوند و ائمه(ع) ما را به مرگ و قیامت توجه داده‌اند، به آنها توجه داریم؟ این در حالی است که امروزه برخی از مردم گمان می‌کنند صحبت از قیامت و مرگ امری منفی و بیانگر ناامیدی است.

ارسال نظرات