مطابق اخبار منتشر شده در رسانه‌های امریکایی، دولت امریکا طی پنج سال گذشته، هزینه‌ای معادل یک میلیارد دلار صرف تشویق جوانان کرده تا به آن‌ها بفهماند، سالم‌ترین شکل روابط جنسی تنها از طریق ازدواج امکان‌پذیر است.
به گزارش سرویس بسیج جامعه زنان کشور خبرگزاری بسیج،مطابق اخبار منتشر شده در رسانه‌های امریکایی، دولت امریکا طی پنج سال گذشته، هزینه‌ای معادل یک میلیارد دلار صرف تشویق جوانان کرده تا به آن‌ها بفهماند، سالم‌ترین شکل روابط جنسی تنها از طریق ازدواج امکان‌پذیر است. در امریکا ثابت‌شده آزادی در مسائل جنسی موجب چشم و دل سیری یا عادی شدن این مسئله نمی‌شود، بلکه افراد نسبت به یک‌سری مسائل بی تفاوت‌تر می‌شوند و از طرفی تجاوزات و خشونت‌ها افزایش پیدا می‌کند. بر همین اساس، عفاف یک ضرورت زندگی تعریف شده، نه یک تشریفات دینی و برای تحقق آن نیز بودجه‌های کلان هم صرف می‌شود. در سال ۲۰۰۱ و ۲۰۰۵ به ترتیب ۴۰ میلیون دلار و ۷۳ میلیون دلار به آموزش خویشتن‌داری جنسی اختصاص یافته است. امریکا در یک پروژه ۴۵۰ میلیون دلاری که در آن ۱۷ آژانس مستقل شرکت کرده بودند، بیش از ۲۰۰ هزار دختر جوان را تحت آموزش برنامه «حفظ عفت» قرار دادند.
این یعنی راه حل ارائه شده در زمینه عفاف از سوی مصلحان اجتماعی امریکا براساس خویشتن‌داری است، چراکه در اصل تدوین برنامه‌های خویشتن‌داری جنسی را از ضرورت‌های عصر حاضر به حساب می‌آورند. آنچه مشخص بوده پایین‌آمدن سن بلوغ در سراسر جهان و بالارفتن سن ازدواج است. ترکیب همین دو عامل، باعث طولانی‌ترشدن دورانی که جوانان مجرد در آن فرصت فعالیت جنسی دارند، برمی‌گردد. بر این اساس، اندیشمندان غربی (به ویژه امریکایی‌ها) اکنون از چیزی به نام «خویشتن‌داری جنسی» یاد می‌کنند.
برنامه‌های عملی سازمان‌های مردم نهاد
شعار این اندیشمندان این است: «فقط خویشتن‌داری جنسی، تا هنگام ازدواج»؛ یعنی تنها راه نجات از آن پیامد‌های هولناک و زندگی‌سوز، عفاف یا خویشتن‌داری جنسی است. بر همین اساس، برنامه «فقط خویشتن‌داری» (ProgramAbstinence only) را طراحی کرده‌اند و بر مبنای آن، به ترویج عفاف در میان جوانان و نوجوانان امریکایی می‌پردازند. به طور مثال سازمان‌های غیردولتی یا سازمان‌های مردم نهادی هستند که با تشکیل حلقه متشکل از دختران و پسران در حال اجرای برنامه‌های خویشتن‌داری جنسی (Sexul Abstinence) در امریکا هستند و راه‌های توان انتظارکشیدن در اعضای گروه را تقویت می‌بخشند.
به طور مثال، گروه مروجان خویشتن‌داری از میان دانش‌آموزان امریکایی عضو می‌پذیرد و حلقه‌هایی را به عنوان نشان به آن‌ها اهدا می‌کنند. این حلقه‌ها علامتی است، برای افراد و حتی جامعه که نشان می‌دهد این افراد تا قبل از ازدواج رابطه‌ای نخواهند داشت. راهکار‌هایی همچون حضور نداشتن دو جنس مخالف در خلوت، عدم مصرف مواد مخدر و مشروبات الکلی و هر آنچه تعادل ذهن را بهم بریزد و استفاده از پوششی که جلب توجه نکند، از سوی مروجان خویشتن‌داری در امریکا مطرح می‌شود.
نسخه پیچی به سبک ۲۰۳۰
نکته مهم در این‌باره اینجاست که اصل موضوع خویشتن‌داری جنسی را کشور‌های مدعی دموکراسی و حقوق بشر که با پرچم لیبرالیسم به ترویج هرگونه آزادی می‌پردازند، به خوبی متوجه شده‌اند و با برنامه‌ریزی‌های درست، دقیق، منطقی و البته صرف هزینه‌های میلیارد دلاری کلان در بودجه‌بندی بازگشت به عفاف را جزو برنامه قرار دادهاند. حال آنکه همین کشور‌ها با برنامه‌ریزی‌های بلندمدت درصدد تضعیف بنیان خانواده در سایر کشور‌های دنیا از جمله ایران هستند و نسخه‌های تحمیلی مثل ۲۰۳۰ را در ظاهری زیبا تقدیم جوانان می‌کنند. راه‌هایی که کشور‌هایی چون، امریکا برای حفظ خویشتن‌داری دختران و شکل بخشی به بنیان خانواده مدنظر قرار دادهاند، همان چیزی که در آموزه‌های اسلامی آمده است. اما آنچه جای خالی آن احساس می‌شود، این است که همواره بحث‌های نظری و تئوری ما در زمینه خویشتن‌داری جنسی به قوت خود باقی مانده است، اما شاید لازم باشد برنامه‌های عملیاتی نیز براساس همین آموزه‌ها و در قالب‌های نو و جدید ارائه شود.
ارسال نظرات
غیرقابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: