وی تحت تربیت خانواده، مقید به شئونات اسلامی و انسانی وارد جامعه شد و یکی از جوانان انقلابی و متعصب به کشور و امنیت و استقلال آن بود و در این راستا از کوششی فروگذار نبود.
این شهید بزرگوار به خاطر اینکه حفظ احکام دینی و مرزهای کشور از هجوم دشمنان برایش در سرلوحه افکار و اعمالش قرار داشت به محض رسیدن به سن جوانی واجب دانست برای دفاع از کشورش لباس رزم بپوشد و به یاری رزمندگان در جبهه‌های نبرد بشتابد.
بنابراین به خدمت سربازی که یکی از مهمترین وظائف هر جوان مسلمان ایرانی است اعزام و در کنار نیروهای رزمنده به حراست از مرزهای کشور و اهداف انقلاب اسلامی پرداخت.
وی در این راه در حین مأموریت مجروح و بلافاصله بدون بهبودی کامل مجدد به جبهه اعزام و 31 تیر ماه سال 1367 در جبهه‌های گیلانغرب به درجه والای شهادت نائل شد و پیکر پاکش در گلزار شهدای وندرآباد آرام گرفت و روح پاکش به جوار پروردگار پرواز کرد.
روحش شاد و راهش پررهرو باد.
انتهای پیام/