امام حسن (ع) با تدبیر ویژه و خلع سلاح کردن معاویه پیشنهاد صلح معاویه را پذیرفتند و به قهرمانانه‌ترین نرمش تاریخ تن دادند تا زمینه قیام جاودانه سیدالشهدا (ع) فراهم شود.
به گزارش خبرگزاری بسیج از قم، حساس‌ترین فراز زندگانی امام حسن (ع) صلح آن حضرت با معاویه بن ابی سفیان است تحلیل صحیح و داوری درست از چگونگی صلح زمانی امکان‌پذیر است که به چند نکته کلیدی توجه شود.
۱- آنچه که بسیار مهم است و به طور عمومی توجه به آن نمی‌شود پیشنهاد صلح از جانب معاویه بوده نه امام حسن (ع). پس از مبادله پنج نامه معاویه با تصور غلط بر اینکه مردم کوفه تازه با امام بیعت کرده‌اند و حکومت آن حضرت نو پا است و این امام بزرگوار قدرت بر بسیج کردن مردم برای جنگ را ندارد تصمیم گرفت با بسیج کردن ۶۰ هزار نفر و آوردن آن‌ها به سرزمین «مسکن» قدرت نمایی کرده و با مرعوب قرار دادن مردم کوفه حضرت را تسلیم خودش کند.
زمانی که به «مسکن» رسید متوجه شد محاسباتش غلط بوده است و امام (ع) توانسته ۱۲ هزار نیرو به فرماندهی عبیدالله بن عباس در برابر لشکر معاویله و ۴۰ هزار نیرو در مدائن مقر فرماندهی برای رویارویی با سپاه معاویه مستقر کند و همه برآورد نظامی نشان می‌داد که اگر جنگی آغاز شود با توجه به اینکه سپاه امام را شیعیان و آن‌هایی که به انگیزه انتقام‌جویی ازجنگ صفین آمده بودند تشکیل داده بودند در صورت شروع جنگ بازنده جنگ وی خواهد بود و امام (ع) پیروز در میدان است.
معاویه در صدد این بر آمد که جنگ آغاز نشود و سپاه خود را از شکست حتمی نجات دهد از این رو با اعزام هیأت صلح مرکب از مغیره بن شعبه، عبد الله بن عامر و عبدالله الرحمن بن حکم به مدائن پیشنهاد صلح را با امام (ع) در میان گذاشت.
۲- معاویه که استاد در خدعه بود با آگاهی از حساسیت سپاه امام (ع) به صلح برای اینکه بتواند سپاه امام (ع) را در مقابلش قرار دهد نخست در خط مقدم مسکن در بین سپاه با فرماندهی عبید الله بن عباس و سپس در مدائن و قرارگاه مرکزی به این شایعه دامن زد که امام پیشنهاد صلح داده است و این شایعه اعصاب شکن آن چنان تأثیر منفی در سپاه گذاشت که سپاه تا مرز ترور ایشان پیش رفت و آنچه که نباید اتفاق می‌افتاد شکل گرفت.
سپاه عصبانی در مدائن وارد قرارگاه این امام بزرگوار شدند نه تنها سجاده را از زیر پای ایشان کشیدند بلکه بر ران حضرت خنجر زدند و صحنه غم‌انگیزی را به وجود آوردند. دلدادگان که در اقلیت قرار داشتند برای حفظ جان امام، حضرت را به فرمانداری مدائن بردند.
۳- امام (ع) که در مدائن مستقر شده بودند واقعه تلخ‌تر به مراتب از هجوم به سنگر اتفاق افتاد و آن زمزمه تحویل دادن امام به معاویه از طرف بعضی از سپاه بود. ایشان که می‌دیدید که یا از طرف سپاه خود کشته یا تحویل معاویه داده می‌شود با تدبیر ویژه و خلع سلاح کردن معاویه پیشنهاد صلح معاویه را پذیرفت و به قهرمانانه‌ترین نرمش تاریخ تن داد تا زمینه قیام جاودانه سیدالشهدا (ع) فراهم شود چراکه قیام حسینی پیش از آنکه حسینی باشد حسنی است و این حقیقت را می‌توان از تأمل در مفاد صلحنامه فهمید.
حجت الاسلام سیدتقی قادری
ارسال نظرات
غیرقابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: