همایون زاده از رزمندگان و جانبازان دوران دفاع مقدس است که از روستای شهید آباد بابل از توابع استان مازندران به سفر اربعین آمده است. او می گوید: تقریبا از اواسط مسیر نجف به کربلا درد پایم شروع شد و ادامه مسیر برایم با وجود بیشتر شدن تاول ها هر لحظه سخت تر و سخت شده است.
او می گوید: یک بار پایم زخم شده و قرار بود آن را قطع کنند؛ پایم را نذر آقا ابوالفضل کرده ام و گفتم اگر قرار است پایم قطع شود باید در مسیر کربلا و در راه شهادت باشد. به لطف خدا پایم بهبود یافت و توفیق پیاده روی اربعین نصیبم شد. او با ذکر خاطراتی در مورد دوران دفاع مقدس می گوید: از سال سوم راهنمایی وارد منطقه شده و در عملیات های والفجر مقدماتی، رمضان، بیت المقدس و عملیات های برون مرزی غرب کشور در مریوان حضور داشته و از نیروهای کمیته انقلاب اسلامی و لشکر 27 روح الله بوده است.
وی ادامه می دهد: در عملیات والفجر مقدماتی مقداری از خاک شلمچه را جمع کردم و در کوله پشتی ام گذاشتم. روی کوله ام هم نوشته بودم یا شهادت یا زیارت.
اما گویا شهادت نصیب ما نشد و سرنوشت ما زیارت بود. از قافله عقب ماندیم . ما جامانده قافله شهادت هستیم. نذر کرده ام برای رسیدن به دوستانم به نیت آنها به سفر اربعین بیایم تا آنها شفاعتم کنند. پنج سفر در موسم اربعین به کربلا آمده ام. سه بار تنهایی، یک سفر با خانواده و یک سفر با مادرم به هزینه خودم آمدیم کربلا.
او می افزاید: من جانباز هستم و افتخار می کنم که از هیچ امکانات دولتی ویژه جانبازی استفاده نکرده ام همه را بخشیدم به دولت. از مال دنیا هیچ چیز ندارم و شکر خدا همه را خدا به من داده است.
علی اشرف خانلری