سوالی که ممکن است بارها ذهن مردم ایران را به خود مشغول کرده باشد این است که چطور ممکن است موشک هایمان تا اروپا برسد یا مثلا در صنعت هسته ای یا فضایی جز معدود کشورهای خودکفا و پیشرو در جهان باشیم ولی در برخی مسائل پیش پا افتاده متل خودرو سازی از حداقل استانداردهای جهانی هم برخوردار نیستیم؟!
اگر اندکی پیگیر مسائل علمی کشور باشیم متوجه می شویم تمامی صنایع و به طور کلی اموری که با فاکتور پیشرفت علم در دنیا شناخته می شوند در دست افراد متعهد و انقلابی و جهادگر بوده است و به همین دلیل کشور رو به پیشرفت و توسعه گام برداشته؛ از جمله توان روزافزون نظامی کشور و فعالیت های پیچیده هسته ای و یا اموری متل هوافضا و فناوری نانو همه جهانیان را شگفت زده کرده است .
جالب اینجاست در کلیه این امور استراتژیکی که مورد توجه قدرت های جهانی بوده است، ایران را تحت سنگین ترین تحریم های همه جانبه قرار داده بودند و این امور فقط و فقط با توجه و تکیه به توان داخلی پیش رفته اند؛ در طرف مقابل هر جا افراد منفعل و ناامید، چشم به دست ابر قدرت ها و کشورهای پیشرفته غربی داشته اند نه تنها راه به جایی نبرده اند بلکه روز به روز منفعل تر شده اند و پویایی خود را از دست داده اند؛ چرا که با بدعهدی های کشورهای غربی، دستشان در پوست گردو مانده است و از پیشرفت باز مانده اند؛ شاید بتوان بهترین پاسخ به سوال ابتدای مطلب را در این کلام مقام معظم رهبری یافت که می فرمایند: «هر جا که یک مدیریت فعال انقلابی داشتیم کار پیش رفته است، هرجا مدیریت غیر انقلابی و بی تحرک داشته ایم کار ها یا انحراف پیدا کرده یا عقب مانده است».
لذا از آنچه که گفته شد اینگونه برداشت می شود: اگر جامعه قصد دارد تا در تمامی عرصه ها به پویایی و پیشرفت نائل آید باید به تفکر انقلابی و روحیه جهادی مسلح شود؛ چیزی که در سال های اخیر بار ها به تجربه اثبات شده است.
از همین رو در دهه های اخیر دشمنان قسم خورده مردم ایران که همواره از پیشرفت و ترقی این ملت بزرگ هراسان بوده اند، تمامی تلاش خود را در رسانه ها و ابزار های در دسترس خود به کار برده اند تا مردم را نسبت به چهره های موجه انقلابی که با تکیه به توان داخلی کار می کنند بدبین کنند؛ از طرف دیگر با حمایت و تبلیغ درباره افراد تکنوکرات و لیبرال که همواره عامل پیشرفت را وابستگی به خارج می دانند سعی در بزک کردن چهره آنان دارند تا بتوانند از سرعت پیشرفت علمی ایران بکاهند.
لذا متوجه می شویم که هرجا توانسته اند در داخل کشور رخنه کنند دچار فساد وعقب ماندگی شده ایم مانند نظام بانکی-صنعت خودرو-و از همه مهمتر اقتصاد و ازطرف دیگر تمام ارگان های انقلابی و پویای کشور که دشمن علی رغم تخریب چهره آنها سعی در فلج کردنشان داشته است، در اوج قله های پیشرفت هستند و دشمن نتوانسته در آن ها رخنه کند. در نتیجه عرصه جنگ امروز عرصه کار و علم و سپردن کارها به جوانان کشور است.