به بهانه هفته حمل و نقل، رانندگان و روز راهدار، اهالی خانواده راهداری استان همدان در جمع صمیمی خانواده این شهید بزرگوار گرد هم آمدند تا یاد و نام این شهید گرانقدر را زنده نگاه دارند و چه بهانه‌ای قشنگ‌تر و شیرین‌تر از همزمانی سالگرد شهادت راوی «وقتی مهتاب گم شد» با گرامیداشت هفته حمل و نقل، رانندگان و روز راهدار... مجموعه ای که اولین روز از هفته خود را آمده‌اند تا با نام و یاد شهیدان آغاز کنند.
ژاله ایمانی، همسر شهید «علی خوش لفظ» در بدو ورودمان به منزل با روی خوش به استقبالمان می‌آید و این روی خوش تا ثانیه‌های آخری که در آن محفل صمیمی حضور داریم به زیبایی همراهمان است.
او از حال و هوای این روزهایش می‌گوید، از دلتنگی‌هایی که لحظه به لحظه از نبود همسرش احساس می‌کند و می‌گوید: دلتنگی‌هایم شبانه‌روزی است، لحظه به لحظه وجودش را در کنارم احساس می‌کنم، مخصوصاً در موقعیت‌های غم و شادی که دوست دارم در کنارم باشد، در آخر با دلم کنار می‌آیم و حضور معنوی‌اش را با جان و دل احساس می‌کنم.
همسر شهید خوش لفظ ادامه می‌دهد: درست است، علی‌آقا برای من حضور مادی ندارند، اما به تعبیر آیه قرآن کریم «شهدا زنده هستند و نزد خدای خود روزی می‌خورند»، احساس می‌کنم در همه شرایط چه تلخ و چه شیرین در کنار من و خانواده‌ام هستند، یک لحظه نمی‌توانم درک کنم که حضور ندارند.
او با لبخندی همراه با بغض می‌گوید: امان از دلتنگی که علاجی ندارد، باید صبوری کرد، صبر است که انسان را بیشتر به خدا نزدیک می‌کند.
به نقطه‌ای خیره می‌شود و سکوت می‌کند، گویی با همسر شهیدش نجوایی زمزمه گونه دارد که ما را توان درک آن نیست.
سوالات و کنجکاوی‌هایم از آغاز آشنایی، زندگی مشترک و نبودشان بعد از گذشت یک سال زیاد است اما به احترام همان سکوت و همان نجوای زیبا سکوت می‌کنم و از خانم ایمانی می‌خواهم تا در روزی دیگر و در مجالی دیگر هم‌صحبتشان شوم.
فضای محفل حال و هوای دیگری دارد، سکوتی زیبا بر اهالی منزل حکم‌فرما شده که با هیچ زبانی قابل بیان نیست، مجموعه راهداری استان و در رأس آن مصطفی پناهنده، مدیرکل راهداری و حمل و نقل جاده‌ای استان همدان پس از صحبت‌های همسر شهید، از حضورش در اولین روز کاری در هفته حمل و نقل می‌گوید، اینکه خوشحال است که با جمعی از کارکنان مجموعه‌اش در آنجا حضور دارند.
او، تجليل از خانواده های شهدا و ايثارگران را مصداق زنده نگاه داشتن راه شهدا بیان می‌کند و می‌گوید: شهادت مقام والایی است که افراد مخلص و مورد توجه خداوند افتخار رسیدن به این درجه را دارند.
مصطفی پناهنده ادامه می‌دهد: آرامش کنونی کشور مرهون خون پاک شهدا است و دیدار با خانواده های شهدا برای مسئولان تجدید روحیه است.
وی همچنین می‌گوید: خانواده های شهدا که عزیزان خود را نثار کشور کرده‌اند، حق بزرگی بر گردن ملت ایران دارند و بدون شک خانواده‌های معظم شهدا و ایثارگران پشوانه مستحکم انقلاب اسلامی و حامیان حاضر در همه صحنه‌های نظام مقدس جمهوری اسلامی هستند و ملاقات و تکریم آنان باید در جامعه نهادینه شود.
گفتنی است، سردار شهید علی خوش لفظ از نیروهای اطلاعات و عملیات لشکر 32 انصارالحسین(ع) استان همدان، هشتم آبان ماه سال 1343 در همدان و در خانواده‌ای مذهبی و انقلابی به دنیا آمد.
با آغاز جنگ تحمیلی و پس از سال‌ها خدمت به محرومین و مستضعفین در گروه‌های جهادی و مردمی، با وجود اینکه به دلیل سن کم، بارها از حضورش در جبهه ممانعت شده بود، درس و مدرسه را رها کرد و به عنوان نیروی داوطلب بسیجی روانه جبهه‌های نبرد حق علیه باطل شد و در مناطق عملیاتی حضور یافت.
از همان ابتدا با سردارانی چون حاج احمد متوسلیان، علی چیت سازیان، علی شاه حسینی، حبیب مظاهری، علیرضا ناهیدی، رضا چراغی، حسین قجه‌ای، احمد بابایی، حاج حسین همدانی، اسماعیل شکری موحد، جعفر مظاهری، علیرضا حاجی بابابی و محمود شهبازی آشنا شد و تحت تاثیر مرام و روحیه شهادت طلبی و ایثارگری آنها قرار گرفت.
برای اولین بار در مناطق عملیاتی سرپل ذهاب به نیروهای اطلاعات و عملیات و شناسایی پیوست و پس از مدت کوتاهی به یکی از نیروهای زبده این واحد تبدیل شد به طوری که در عملیات قراویز و در کنار سردار شهید حبیب مظاهری، مسئولیت هدایت نیروهای همدانی را به عهده داشت.
در سال‌های دفاع مقدس دلاورانه در مسئولیت‌های مختلف ایفای نقش کرد و در گمنامی تمام، حماسه‌ها از خود بر جای گذاشت، بارها و بارها مجروح و زخمی شد اما مصمم‌تر از قبل حتی پیش از اینکه زخم‌هایش التیام یابد دوباره در جبهه‌ها حاضر می شد.
به گفته دوستانش دوازده بار به صورت جدی مجروح شد که راهی جز بستری در بیمارستان نداشت و حتی به شدت مورد حمله شیمیایی قرار گرفت اما تا آخرین روزهای جنگ همچنان دلاورانه ایستاد و از اسلام و انقلاب و میهن خویش دفاع کرد.
سال‌های پس از جنگ را با درد و رنج بسیار سپری کرد و در این سال‌ها، همسر فداکار و فرزندان بزرگوارش دردهایش را التیام می‌بخشیدند و در کنار دوستان و رزمندگان همدان، سنگ صبور سال‌های بی قراری و جدایی علی خوش لفظ از یاران و همرزمانش بودند.
کتاب زندگی نامه این شهید بزرگوار به همت همرزمش حمید حسام با نام «وقتی مهتاب گم شد» به زیبایی به رشته تحریر درآمد و مورد توجه و عنایت ویژه مقام معظم رهبری قرار گرفت.
رهبر معظم انقلاب در دیدار با این شهید او را اسوه صبر و استقامت و افتخار بچه‌های همدان برشمردند.
علی خوش لفظ پس از سال‌ها تحمل درد و رنج ناشی از مجروحیت و صبر در برابر دوری یاران و دوستان، 29 آذر ماه سال 1396 آسمانی شد و به کاروان عظیم شهدا پیوست.
انتهای پیام/