عاشورایی بودن ، عاشورایی رفتار کردن ، عاشورایی فکر کردن و عاشورایی انتخاب کردن تنها راه توسعه در تمام عرصه های کشور خواهد بود که لیاقت و شهامت میخواد.
برخلاف تصور امریکایی‌ها، اروپایی‌ها، صهیونیست‌ها و جریان ضد انقلاب که می‌پندارند با گذر زمان و پایان یافتن عمر نیروهای نسل اول انقلاب، دوران انقلابی‌گری و عاشورایی در ایران خاتمه می‌یابد؛ جوانان و نوجوانان ولایی و انقلابی امروز، ثابت کرده‌اند که تداوم‌بخش راه انقلاب و عاشورا خواهند بود.
عاشورا با ذره ذره وجودش به ما آموخت که توسعه حقیقی و حقیقت توسعه را در آسمان باید جست نه زمین عاشورا به ما می‌گوید آسمانی باش و از بالا به توسعه نگاه کن، تا زمانی که بسته و زنجیر خاکی، دستیابی به توسعه توسط شما امکان ندارد. عاشورا ترسیم کننده استراتژی توسعه است، عاشورا خود توسعه است.
عاشورا، تعریف توسعه و راه دستیابی به آنست.
عاشورا می‌گوید توسعه یعنی از خود رستن و به خدا پیوستن و حرکت در راه قربة إلی الله ، و طریق آن چیزی جز سجده با ذره ذره وجود نیست، و سجده بر تربت کربلا تذکری بر حقیقت سجده و سجده حقیقی است.
گوهر و حقیقت عاشورا عشق است، آنهم عشق به خدا.
با توجه به این نکته است که مفهوم صحیح و عمیق «کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا» درک می‌شود. کسی که سینه‌اش کانون عشق الهی است هر روز و هر لحظه برایش عاشورا و هر زمین و نقطه‌ای برایش کربلا است، چرا که او پیوسته در حال پشت‌پا زدن به مظاهر فریبنده دنیا و رویکرد به قبله حقیقی است.
شاخص اصلی جامعه توسعه‌یافته عاشورایی «حب الله» است که به دنبال آن توسعه در همه زمینه ها از جمله توسعه اقتصادی و اجتماعی … هست. اگر آتش این عشق الهی بر سینه جامعه اسلامی شعله‌ور گردد، ما در تمامی صحنه‌های توسعه، پیشتاز خواهیم بود و الا اگر بخواهیم اسلام و ارزشهای والای دینی را پلی برای دستیابی به دنیای پست و مقام قرار دهیم در واقع از مدار توسعه حقیقی خارج و در دام توسعه غربی غلتیده‌ایم.
در صحنه عاشورا، کسانی حضور داشتند که اهل جهاد با نفس بودند و هیچ هوا و هوسی در انگیزه آنان دخیل و شریک نبود. از همین رو، بر جاذبه های مال، مقام، شهوت، عافیت و رفاه، ماندن و زیستن، نوشیدن و کامیاب شدن و … پیروز شدند.