ورود تهاجمی رژیم صهیونیستی به انتفاضه
از زمانی که انتفاضه آغاز شد صهیونیست ها -که آن را با توصیفی چون حملات احساسی جوانان فلسطینی تعریف می کردند- تلاش کردند با حمله به سمت این جوانان و نوجوانان فلسطینی آن را سرکوب کنند. آنها با خیالی واهی فکر می کردند مبارزان نوجوان و جوان فلسطینی از رفتار تهاجمی آنها خواهند ترسید. صهیونیستها در روزهای نخست اعلام کردند با کسانی که حمله کرده اند برخورد شدیدی خواهند کرد. طرح تبعید خانواده کسانی که اقدام به انجام عملیات فردی و استشهادی می کنند و همچنین طرح تخریب خانه های مجاهدان برای رأی گیری به کنست رفت. همچنین آنها طرح محکومیت 20 سال زندان را برای کسانی که اقدام به پرتاب سنگ کنند به کنست بردند. اما این طرح ها هیچ نتیجه ای برای صهیونیست ها در بر نداشت و عملیات فردی شدیدتر شد.
با گذشت چند ماه نتانیاهو اعلام کرد به هیچ وجه طرح تقسیم بندی زمانی مسجدالاقصی را رها نخواهد کرد. طرحی که اجرای آن موجب برافروخته شدن انتفاضه شده بود. اما هیچ کدام از این اقدامات عملیات ها متوقف نکرد. وضع تا جایی بالاگرفت که صهیونیست ها دست به دامن تشکیلات خودگردان شدند.
تشکیلات خودگردان
تشکیلات خودگردان از ابتدای انتفاضه سکوت کرد و ابراز نظر رسمی نکرد. در چند مورد، محمود عباس ، مبارزان فلسطینی را شهید خطاب کرد و به خانواده های آنها کمک کرد. این امر موجب شد صهیونیست ها به شدت به وی حمله کنند و وی را شریک مجاهدان فلسطینی – که صهیونیست ها آنها را تروریست می نامیدند- و مسئول عملیات های فردی بدانند. این در حالی بود که در همین زمان بالاترین حد همکاری امنیتی بین دستگاه امنیتی تشکیلات خودگردان و رژیم صهیونیستی در جریان بود. صهیونیست ها دست به دامن دستگاه امنیتی تشکیلات خودگردان شدند و پس از گذشت 3 ماه از انتفاضه دستگاه امنیتی تشکیلات خودگردان با اعلام رسمی وارد میدان شد. هرچند پیش از آن نیز علیه مبارزان فلسطینی اقدام می کرد. اما این بار رسما اعلام کرد مانع عملیات ها خواهد شد.
محمود عباس پس از فشارهای صهیونیست ها، در سخنان خود اعلام کرد با هر گونه اقدام خشونت آمیز مخالف است و اجازه نخواهد داد انتفاضه ای رخ دهد. وی که به شدت به دنبال نشستن پشت میز مذاکره بود، فرصت را غنیمت شمرد و ضمن اعلام مخالفتش با انتفاضه اعلام کرد آماده است با صهیونیست ها مذاکره کند. نکته قابل توجه آن بود که هیچ پاسخی از سوی صهیونیست ها دریافت نکرد.
افتخار به خیانت از سوی دستگاه امنیتی
پس از آغاز سال 2016 ، ماجد فرج، رئیس دستگاه امنیتی تشکیلات خودگردان اعلام کرد دستگاه متبوعش از 200 عملیات فردی جلوگیری کرده است. این خبر موجب خشم مردم فلسطین به ویژه گروه های مقاومت و خانواده شهدا شد. هرچند این خبر با دستور صهیونیست ها منتشر شد اما واقعیت هم داشت و آمار ماجد فرج با داده های میدانی مطابقت می کرد.
دشمنی که به زانو در آمد
خیانت تشکیلات خودگردان موجب نشد که عملیات ها کمرنگ شوند تا جایی که موجب
شد نتانیاهو پس از گذشت 3 ماه از انتفاضه اعلام کند طرح تقسیم زمانی
مسجدالاقصی را به تعویق خواهد انداخت. وی کم کم خود را به گونه ای نشان داد
که آماده است با محمود عباس مذاکره کند به شرط آنکه وی اوضاع را آرام کند.
اوضاع طی 6 ماه نخست تا جایی برای صهیونیست ها وخیم شدکه صهیونیست ها دست
به دامن جامعه جهانی و آمریکایی ها شدند. بان کی مون طی اظهاراتی برای
نخستین بار از شروع انتفاضه اعلام کرد با خشونت مخالف است و هر دو طرف را
به خویشتن داری دعوت کرد. اما جانبداری وی از آنجا معلوم شد که مبارزان
فلسطینی را نیز خشونت طلب نامید.
آنچه اکنون پس از گذشت یک سال از انتفاضه فلسطین شاهد آن هستیم ادامه خیانت های تشکیلات خودگردان و ادامه مبارزه از سوی جوانان و نوجوانان فلسطینی است. نوجوانان و جوانانی که همگی پس از قرار داد اسلو در کرانه باختری به دنیا آمده اند و هیچ کس انتظار نداشت کسانی که در دامن تشکیلات خودگردان و سازشکاران پرورش یافته اند اینگونه به مبارزه برخیزند. اما دست حق این بار از آستین این نوجوانان و جوانان بیرون آمد نشان داد آینده جهان از آن مستضعفان است.