به یاد معصومیت و مظلومیت طفل تشنه کربلا/
امروز به یاد طفل خردسال شهید کربلا، به یاد معصومیت و مظلومیت طفل تشنه کربلا مراسم شیرخوارگان برگزار شد.
امروز، اولین روز ماه عاشقی؛ ماه مظلومیت؛ ماه اثبات دین، ماه معصومیت؛ ماه محرم است. ماه محرم را با رنگ سیاه و قرمز؛ رنگ عزا و شهادت، تزیین کردهایم.
ماه محرم رسید و پرچم عشق علم زد، ماه تسلیم بر حقانیت و عصمت رسید.
این ماه، ماه عجیبی است و غریب. ماهی که عزایش نه طفل شناخت، نه جوان، نه پیر. ماهی که نه زن شناخت، نه مرد. ماهی است که رنگ سرخش را برای مردان و جوانانش پوشاند و سیاهش زنانش را پوشاند.
امروز به یاد طفل خردسال شهید کربلا، به یاد معصومیت و مظلومیت طفل تشنهی کربلا مراسم شیرخوارگان برگزار شد، طفلی که گلویش از نهر روان، جرعهای نچکشید و آن جرعه تبدیل به تیری در گلویش گشت. گلویی که با تیر دوخته شد و در آغوش پدر نهری از خون به راه انداخت و دریایی از داغ بر دل مسلمین تا به امروز و تا نسل هایی که هر طفل خردی به عرصهی جهان خواهد آمد، به یادگار گذاشت. داغی که با جوهر معصومیتِ لب تشنهی خردسالی نگاشته شده است.
امروز، این مراسم را طفلان خردسال با حضورشان آذین بستند و مراسم عزا برای شاه خردسال خود به راه انداختند، این ماه، ماه عجیبی است عزایش نه طفل شناخت نه کهن. این ماه، ماه عجیبی است ظالمانش تیغ قصاص را بر هر گلویی انداختند، گلویی که هم بوسهی مادر داشت و هم در انتظار بوسهی مادر بود، گلوی حسین (ع) را مادرش فاطمه (س) بوسید، گلوی اصغر (ع) را مادرش خونین بوسید.
امروز مادران، با مادر حضرت علی اصغر (ع) هم نوا شدند و برای طفل لب تشنهی شهید کربلا لالایی زمزمه کردند.
امروز، روز اول محرم بیعت مسلمین با شهدای کربلاست، بیعتی که تا جان هست عشق حسین (ع) و واقعهی کربلا از لای تاریخ دل و ذهن نه تنها کمرنگ نگردد، بلکه با به نمایش گذاشتن مظلومیت و معصومیت شهدای کربلا، حقانیت دین را که خون حسین (ع) و خاندانش در آن راه، جاری گشت و دین را اثبات نمودند، به نسلهای آتی سینه به سینه انتقال گردد.
امروز وقت آن است که با حضور قلب و شعور باطن، درکی عمیق از راه حسین (ع) داشته باشیم. از راهی که از قربانی طفل خردسال خود هم دریغ نکرد. کافی است قربانی کردن را یاد بگیریم، همچنانکه شهدای دقاع مقدس و شهدای مدافعین حرم یاد گرفتن و از ایثار جوانان کربلا، جان باختگی را آموختند، کافی است الگوی دینمان را رنگینتر سازیم و اجازهی رخنه در تاریخ مسلمینمان ندهیم. کافی است تسلیم حق گردیم و از تسلیم فرهنگ بیگانه گشتن، رو گردانیم. کافی است چون مادران تاریخ قدم برداریم و فرزندان خود را علیوار و رقیه روش تربیت سازیم. کافی است چون زینب (س) سنگی از صبر بر بالین خود نهیم.
این روزها مراقب گامهایمان باشیم...
ماه محرم رسید و پرچم عشق علم زد، ماه تسلیم بر حقانیت و عصمت رسید.
این ماه، ماه عجیبی است و غریب. ماهی که عزایش نه طفل شناخت، نه جوان، نه پیر. ماهی که نه زن شناخت، نه مرد. ماهی است که رنگ سرخش را برای مردان و جوانانش پوشاند و سیاهش زنانش را پوشاند.
امروز به یاد طفل خردسال شهید کربلا، به یاد معصومیت و مظلومیت طفل تشنهی کربلا مراسم شیرخوارگان برگزار شد، طفلی که گلویش از نهر روان، جرعهای نچکشید و آن جرعه تبدیل به تیری در گلویش گشت. گلویی که با تیر دوخته شد و در آغوش پدر نهری از خون به راه انداخت و دریایی از داغ بر دل مسلمین تا به امروز و تا نسل هایی که هر طفل خردی به عرصهی جهان خواهد آمد، به یادگار گذاشت. داغی که با جوهر معصومیتِ لب تشنهی خردسالی نگاشته شده است.
امروز، این مراسم را طفلان خردسال با حضورشان آذین بستند و مراسم عزا برای شاه خردسال خود به راه انداختند، این ماه، ماه عجیبی است عزایش نه طفل شناخت نه کهن. این ماه، ماه عجیبی است ظالمانش تیغ قصاص را بر هر گلویی انداختند، گلویی که هم بوسهی مادر داشت و هم در انتظار بوسهی مادر بود، گلوی حسین (ع) را مادرش فاطمه (س) بوسید، گلوی اصغر (ع) را مادرش خونین بوسید.
امروز مادران، با مادر حضرت علی اصغر (ع) هم نوا شدند و برای طفل لب تشنهی شهید کربلا لالایی زمزمه کردند.
امروز، روز اول محرم بیعت مسلمین با شهدای کربلاست، بیعتی که تا جان هست عشق حسین (ع) و واقعهی کربلا از لای تاریخ دل و ذهن نه تنها کمرنگ نگردد، بلکه با به نمایش گذاشتن مظلومیت و معصومیت شهدای کربلا، حقانیت دین را که خون حسین (ع) و خاندانش در آن راه، جاری گشت و دین را اثبات نمودند، به نسلهای آتی سینه به سینه انتقال گردد.
امروز وقت آن است که با حضور قلب و شعور باطن، درکی عمیق از راه حسین (ع) داشته باشیم. از راهی که از قربانی طفل خردسال خود هم دریغ نکرد. کافی است قربانی کردن را یاد بگیریم، همچنانکه شهدای دقاع مقدس و شهدای مدافعین حرم یاد گرفتن و از ایثار جوانان کربلا، جان باختگی را آموختند، کافی است الگوی دینمان را رنگینتر سازیم و اجازهی رخنه در تاریخ مسلمینمان ندهیم. کافی است تسلیم حق گردیم و از تسلیم فرهنگ بیگانه گشتن، رو گردانیم. کافی است چون مادران تاریخ قدم برداریم و فرزندان خود را علیوار و رقیه روش تربیت سازیم. کافی است چون زینب (س) سنگی از صبر بر بالین خود نهیم.
این روزها مراقب گامهایمان باشیم...
ارسال نظرات
غیرقابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: