تواضع، مسئولیت پذیری و مهربانی از وِیژگی های شاخص پدرم بود

به گزارش روابط عمومی سازمان بسیج ورزشکاران، با هدف ترویج سیره عملی شهدا در جامعه ورزش، هر ساله یکی از شهدای گرانقدر جامعه ورزش کشور توسط سازمان بسیج ورزشکاران به عنوان شهید شاخص سال انتخاب می‌شود تا آن شهید عزیز به عنوان الگوی جوانان ورزشکار قرار گیرد تا علاوه بر استفاده از برکات نام شهید، ویژگی های شخصیتی، معنوی و اخلاقی، ولایت مداری، منش پهلوانی و جوانمردی آن شهید بزرگوار در میان جامعه ورزش گسترش پیدا کند.
امسال نیز پس از برگزاری جلسات متعدد و بررسی سوابق قهرمانی و مدیریتی مقرر شد تا شهید حسن فقیهی جویباری از شهدای کشتی‌گیر و گرانقدر استان مازندران به عنوان شهید شاخص جامعه ورزش در سال 1400 تعیین گردد.
در ادامه مصاحبه با جناب آقای محسن فقیهی جویباری فرزند این شهید بزرگوار را می خوانید:

 لطفا شرح حال و زندگینامه مختصری از پدر بزرگوارتان بیان بفرمایید.

شهید حسین فقیهی فرزند غلامحسین در سال 1333 در فقیه محله جویبار در یک خانواده مذهبی چشم به جهان گشود. پدرم به عنوان کشتی‌گیر در مهد کشتی ایران یعنی جویبار کار خود را آغاز کرد و به سمت رئیس هیئت کشتی این شهر نیز انتخاب شد. ایشان پس از نزدیک به یک سال حضور در جبهه‌های حق علیه باطل، در اسفند ماه سال 1362 در عملیات والفجر 6 در دهلران با تیر مستقیم دشمن بعثی به شهادت رسید تا به آرزوی خود برسد.

 فعالیت‌های سیاسی و انقلابی پدر پیش از انقلاب چگونه بود؟

ایشان قبل از انقلاب اسلامی اعلامیه های امام را پخش و در تظاهرات علیه رژیم شاهنشاهی شرکت می کرد. او با شرکت در سخنرانی های مذهبی-سیاسی علاوه بر بالا بردن سطح آگاهی خود، به عنوان یک ورزشکار در جویبار باعث می شد تا جوانان بیشتری به سمت امام خمینی (ره) سوق داده شوند.

 ایشان از چه زمانی وارد عرصه ورزش شدند و مسیر زندگی ورزشی ایشان را بیان کنید.

شهید فقیهی از سن 15 سالگی در وزن 57 کیلوگرم، کشتی را آغاز کرد و در مسابقات آموزشگاهی نیز عناوینی را بدست آوردند. او سپس در رده های ملی و بین المللی نیز روی تشک رفت و در نهایت به عنوان رئیس هیئت کشتی جویبار انتخاب شد.

 روحیات و منش‌های پهلوانی این شهید بزرگوار در ورزش چگونه بود؟

الگوی ورزشی وی جهان چهلوان تختی بود که عکس او را زینت اتاق کار خود کرده بود. او همیشه سعی می کرد جوانان را به ورزش ترغیب کند و در این راه به آنان کمک های مختلفی می کرد. شهید فقهی با تأسی به مولای خود امیر مومنان، هیچگاه حریفان خود را تحقیر نکرد و همواره با تواضع و ادب در برابر رقیبانش ظاهر می شد.

 چه شد ایشان به یکباره قید قهرمانی و پست و مقام را زدند، و عازم جبهه‌های حق علیه باطل شدند.

در تمام طول زندگی ایشان، قهرمانی هرگز بالاتر از پهلوانی و احساس وظیفه قرار نگرفت. ایشان در وصیتنامه خود می فرماید من برای انجام وظیفه شرعی و الهی و به فرمان رهبر کبیرمان عازم جبهه های حق علیه باطل شدم که مقداری انجام وظیفه در راه اسلام و انقلاب اسلامی بنمایم. خب طبیعی است وقتی فردی اینگونه فکر میکند، در زمانی که اسلام و انقلاب اسلامی به او نیاز دارد، نه تنها از پست و مقام بلکه از تمام تعلقات دنیوی می گذرد تا پرچم اسلام را بالا نگه دارد.

 در وصیتنامه ایشان تأکیدهای فراوانی درباره تبعیت از امام خمینی (ره) می بینیم. ارادت ایشان به امام از چه چیزی نشأت می گیرد؟

بله همانطور که گفتید یکی از نکات بارزی که در وصیتنامه و نامه های ایشان به افراد مختلف دیده می شود، ابراز ارادت به امام خمینی (ره) و توصیه به پیروی از سخنان رهبر کبیر انقلاب اسلامی است. پدر در وجود امام خمینی (ره) تمام وِیژگی های یک رهبر را دید و در حقیقت دلباخته او شد. ایشان امام خمینی (ره) را بت شکن زمان و نایب بر حق امام زمان (عج) می دانست. به طور کلی رابطه مردم و شهدا با امام خمینی (ره) یک رابطه رهبری صرف نبود، بلکه حتی می توان آن را یک عشق خالصانه و الهی دانست که در ادامه عشق به ائمه اطهار شکل گرفته بود. به همین دلایل پدرم راه سعادت را تبعیت از امام خمینی (ره) می دانست و به تمام دوستان و آشنایان خود نیز توصیه می کرد در این راه قدم بردارند.

 ایشان در زندگی شخصی با خانواده چگونه برخورد می کرد؟

در زندگی شخصی، پدرم با مادرم بسیار مهربان و رفیق و در تمام سال های زندگی مشترکش این محبت متبلور بود. از دیگر ویژگی های ایشان می توانم بگویم که به پدر و مادر خود بسیار احترام می گذاشت و از هیچ کمکی برای والدین خود فروگذار نمی کرد.پدرم به دعای خیر پدر و مادر بسیار معتقد بود و همیشه سعی می کرد در کارهای خود آنها را در اولویت قرار دهد.

 نحوه اطلاع شهادت ایشان به خانواده چگونه بود و مادر بزرگوار شما چگونه صبر زینبی در این اتفاق انجام دادند و چگونه ادامه دهنده راه ایشان شدند؟

پدر بنده از سال 1362 و پس از عملیات والفجر 6 مفقود بود و تا سال 1372 که پیکر پاک و مطهر ایشان به وطن بازگشت، ما سال های بسیار سختی را گذراندیم. مادرم در این سال ها فقط منتظر بودند و در حقیقت لحظه ای از فکر پدر غافل نبودند. با بازگشت پیکر مطهر ایشان، اگرچه قبول اینکه ایشان به شهادت رسیدند و دیگر امید بازگشتی نیست سخت بود، اما دل های ما آرام گرفت.

 خود شما به عنوان فرزند شهید، چگونه سعی کردید راه پدر را در زندگی شخصی و در اجتماع ادامه دهید؟

شخصاً بنده همیشه سعی کرده ام در زندگی خود پدر شهیدم را حاضر و ناظر ببینم و فکر میکنم اعمال من در پیشگاه پدرم عرضه خواهد شد. به همین دلیل چه در زندگی شخصی و چه در زندگی اجتماعی در رفتارهای خود اخلاق، ادب، احترام و مردمداری را رعایت می کنم و سعی می کنم ادامه دهنده راه شهدا و امام باشم.

و در پایان به جوانان و نوجوانان ورزشکاری که به تازگی پا در عرصه ورزش نهادند، کدام ویژگی شاخص پدر را به آنها معرفی می کنید تا سرلوحه خود در زندگی شخصی و همچنین زندگی ورزشکاری قرار دهند؟

مهمترین ویژگی یک ورزشکار مخصوصا پدرم مسئولیت پذیری، امین، امانت دار، متواضع، دارای اخلاق شوخ و مهربان است که تمام این ویژگی ها اخلاق و منش پهلوانی است. امیدوارم نوجوانانی که پا در عرصه ورزش می گذارند نیز به منش پهلوانی زینت داده شوند و در قلوب مردم جای بگیرند.