سال‌هاست موضوع لزوم حاکمیت و حکمرانی بر فضای مجازی به عنوان یکی از مطالبات نظام جمهوری اسلامی ایران مطرح است و بارها نیز این موضوع در شورای عالی فضای مجازی (به عنوان بالاترین نهاد سیاستگذاری کشور در عرصه فضای مجازی) بررسی شده است، اما شواهد نشان می‌دهد که این سیاستگذاری راه به جایی نبرده و کشور به دلیل عدم استقلال در این فضا، از سیاست‌های خارجی ضربه می‌خورد.
تشدید تلاش‌های کشور آمریکا برای جاسوسی سایبری از کاربران فضای مجازی، دیگر دولت‌ها را به فکر مقابله با این جریان انداخته است. آژانس امنیت ملی آمریکا که از جمله سازمان‌های اطلاعاتی این کشور است، از طیف گسترده‌ای از نرم‌افزارها و برنامه‌های جاسوسی برای سرقت اطلاعات سازمان‌های دولتی و اشخاص حقیقی در سراسر جهان استفاده می‌کند. به نحوی که ادوارد اسنودن پیمانکار سابق سازمان سیا در کتاب خاطرات خود به نام «جایی برای پنهان شدن نیست» به جزئیات تکان دهنده‌ای از این اقدامات اشاره کرده است.
امروزه تقریبا در تمام لایه‌های فضای مجازی، وابسته به خارج هستیم و استقلال سایبری در این فضا پس از سال‌ها اتفاق نیفتاده است و به نظر می‌رسد که همه این وابستگی‌ها نمی‌تواند ناشی از غفلت باشد.
باید هرچه زودتر به سیستم اینترنت داخلی به طور کامل دست پیدا کرد؛ که در این راستا می‌توان با استفاده از مفاد قانون اساسی در جهت ایفای نفش مدیریتی دولت در فضای مجازی بهره برد و از شدت تهدیدها و آسیب‌ها کاست تا زمینه رشد و تعالی کشور فراهم آید.
یادداشت از امیر منطقی
انتهای پیام/