بنابراین روی سخن این یادداشت با مدیرانی است که مسئولیت سنگینی در
حوزه کار جوانان این استان بر روی دوش آنان است اما بیشتر از آن که در محیط
های کارگری دیده شوند در مراسم ختم حضور به هم می رسانند.
این مدیران وقتی آمار بیکاری و رتبه آخر استان در این حوزه نیز منتشر شد هم به جای پذیرفتن این مهم با حمله به مردم مظلوم استان، بیان کرده اند: مردم استان اطلاعات غلط به آمار گیران داده اند. وی گفته است مردم ما برخی کارها را شغل محسوب نمی کنند.
رتبه اول بیکاری و رشد فزاینده آن در دولت تدبیر و امید در حالی است که دولت محترم همچنان دچار شعار عبور از رکود و همچنین برجام زدگی است.
با توجه به سخنرانی های و مصاحبه های اخیر مدیران مرتبط نکاتی بیان می شود که خالی از لطف نیست.
۱.راهروهای اداره کل کار رفاه و تامین اجتماعی هر روز پر از شاکیان
اخراج از کاری است که به نظر می رسد در وضعیت فعلی چندین برابر شده، البته
شاید کارکنان و راهرو ها اطلاعات واقعی ندهند.
۲. تعطیلی تعاونی ها در سطح استان که به گواه آگاهان اغلب آنها تعطیل و
یا در آستانه تعطیلی هستند، گرچه اطلاعات شفاف و دقیق از آنها وجود ندارد.
۳.مدیر کل محترم اگر در یاسوج زندگی می کنند بهتر است صبح ها به مکان تجمع
کارگران ساختمانی نگاهی بکنند تا شاید کمی از درد ها و رنج های مردم محروم
و مستضعف و بیکاری مفرط را ناشی از سیاست های اقتصادی دولت که منجر به
مشکلات گردیده را مشاهده کنند.
۴.آقای مدیر از تعدد دانشگاه ها به عنوان معضل در استان نام برده به قول
معصوم هرچه برای خود می پسندی برای دیگران باید بپسندید تنها از آقای مدیر
می توان پرسید که آیا شما دوست نداری فرزندانت در دانشگاه تحصیل کنند .
۵.مدیر محترم بیان کرده اند که مردم استان دامداری و کشاورزی را
شغل محسوب نمی کنند باید از ایشان پرسید که این ها شغل ها هستند که با
توجه به شرایط استان درآمد های محدودی ایجاد کرده و باعث گذران زندگی هم
نمی شوند.