انتخاب فیلم «فروشنده» از سوی بنیاد سینمایی فارابی و معرفی این فیلم به نمایندگی از سینمای ایران به جشنواره اسکار موجب تعجب و دغدغه علاقمندان به وضعیت و آینده هنر هفتم در ایران شد.فیلمی که سازنده آن شرکت ممنتوی فرانسه است و به نوعی این فیلم مورد سفارش و تائید شرکتی است که کشور آن بارها ضدیت خود با ایران اسلامی را به صورت علنی نشان داده است.
کارگردان فیلم « فروشنده» رسالت و وظیفه دارد که تا حد ممکن در مورد ایران سیاه نمایی کند و با انعقاد قرارداد پیمانکاری با یکی از حامیان مالی داعش یعنی یکی از شاهزادگان قطری، هم راستا با جبهه های تبلیغی علیه ایران در کسوت تولید فیلم و جنگ نرم و فرهنگی در حد توان وضعیت جامعه ایران را ناامید کننده و سرشار از تباهی و فساد و سوظن نشان دهد تا بلکه بتواند همانند تولیدات سفارشی قبلی بر علیه مملکت ایران جشنواره های بین المللی را نسیب خود کند و مزد وطن فروشی خود را بگیرد تا جایی که مسعود فراستی منتقد سینما نیز در گفتگو با خبرگزاری بسیج، در مورد حمایت مالی خواهر پادشاه قطر بزرگترین خاندان حامی تروریسم در منطقه از فیلم فروشنده گفت: این مسئله جای افتخار ندارد و مایه سرافکندگی است.
وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در دولت یازدهم همسو با فروشنده در حال فروش ارزش ها و اعتقادات این سرزمین آزاده است، متاسفانه علی رغم اعلام نظر ظاهری و رضایت وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی نسبت به معرفی فیلم ارزشی و حماسی ایستاده در غبار که به عنوان بهترین فیلم جشنواره فجر نیز معرفی شده بود جهت معرفی به اسکار، فیلم فروشنده توسط هیات انتخاب به عنوان نماینده به اسکار معرفی شد تا این شائبه بیش از پیش تقویت شود که عواملی در راس مجموعه های تصمیم گیر برای وضعیت فرهنگ و سینمای این کشور قرار دارند که هیچگونه تعلق خاطری به فرهنگ اصیل و ارزش ها و باورهای این مردم ندارند و به نوعی در اردوگاه مهاجمان فرهنگی به کشور نیز انجام وظیفه می کنند.
انتخاب فیلم فروشنده باعث شد که حتی علی مطهری نایب رئیس دوم مجلس که در مقابل تصمیمات ضد فرهنگی و بی تفاوتی دولت به مقوله امر به معروف و نهی از منکر و یا حجاب و عفاف ساکت بود و به خاطر مصالح سیاسی حزبی حتی از دولت دفاع هم کند نیز واکنش نشان دهد و از این تصمیم مسئولان گلایه کند و بگوید این فیلم چهره خوبی از جامعه ایران نشان نمی دهد.
سبقت گرفتن تولید کنندگان از هم برای ساخت فیلم های سفارشی و سیاه نمایی از ایران و ایجاد حس یاس و ناامیدی در جامعه آن هم در دولتی که شعارش تدبیر و امید است جای شگفتی دارد، از یک سو مردم را با شعار امید سرگرم می کنند و از سوی دیگر به گونه ای وضعیت اجتماعی، سیاسی و فرهنگی را وخیم و اسفناک به تصویر می کشند که انگار هر چقدر مردم را بدبخت تر نشان دهند و معظلات اجتماعی را بزرگنمایی کنند مزد بیشتری می گیرند و به نوعی به جشنواره های بیشتری در عرصه بین المللی دعوت می شوند چرا که در بی هویت نشان دادن ملت پر افتخار و متمدنشان هنرنمایی کرده اند.
هنرمندان و تولید کنندگان آثار فاخر و با ارزشی هم هستند که به علت سیاست های غلط و هدفمند مسئولان وزارت ارشاد دولت یازدهم به حاشیه رانده شده اند و یا در پیچ و خم گرفتن مجوز تولید و پروانه نمایش باید سال ها دوندگی کنند و یا اینکه برخی بازیگران آزاده و توانمند نیز با لابی های پشت پرده مافیای سینما از حضور در تولیدات سینمایی محروم میشوند تا همچنان سینما در اختیار مافیای بی رحم باشد.
ولنگاری فرهنگی و نفوذ فرهنگ لاابالی گری و بی غیرتی و تمایلات خارج از عرف در هنر تاثیر گذار و پرمخاطب سینما بیش از هر زمان دیگری در تولیدات سینمایی به نمایش در می اید به گونه ای که اکثر نخبگان فرهنگی و سینماگران ارزشی بارها تاکید کرده اند که اکثر فیلم ها را نمی توان با خانواده دید اما وزارت ارشاد همچنان از تولید این فیلم ها حمایت جدی می کند و حتی با اعتراض نهادها و فشارهای علمای دینی نیز هیچ ترتیب اثری در رویه خود نمی دهد و این مقاومت و سرکشی مسئولان ارشاد در مقابل دلسوزان نظام و نخبگان فرهنگی نظام حکایت از برنامه داشتن آنان برای تغییر فرهنگ و ذائقه خانواده ها خصوصا نثل جوان در راستای اهدافی غیر از مکتب اسلامی دارد.
به هر حال وزارت ارشاد جمهوری اسلامی ایران فیلمی که به سفارش و حمایت مالی کشورهای بیگانه و مخالف استراتژیک ایران را به عنوان کاندید کشور انقلابی و اسلامی ایران به اسکار معرفی کرد تا این کد را بدهد که دولت در عرصه فرهنگ نیز قائل به همراهی و مذاکره و تعامل با غرب است.
این اقدام ضد ایرانی هیات انتخاب کننده و مسئولان وزارت ارشاد به عنوان لکه ننگی در حوزه اقدامات فرهنگی دولت یازدهم نوشته خواهد شد و کسانی که در این موضوع نقش داشته اند در آینده نزد ملت سرافراز ایران رسوا خواهند شد.