گرچه خانواده های مازندران هر گونه هزینه در قبال مسائل دانش آموزان خود به ویژه امورات قرآنی را سرمایه گزاری برای تعالی بخشی فرهنگ اسلامی می دانند اما وظیفه ذاتی آموزش و پرورش با تامین منابع آن از سوی قانون مشخص شد.
حال اینکه در بسیاری موارد آموزش و پرورش برای تامین مخارج عمده مدارس با شیوه های خاص، اولیا دانش آموزان را به مشارکت در مدارس وادار می کند جای سوال و البته تا حدودی تاسف بار است.
با توجه به شرایط سخت زندگی، رکود اقتصادی جامعه و از سویی عدم بهرمندی بسیاری از خانواده از اشتغال پایدار والدینی که صورت های خود را سرخ نگه می دارند برای سر افکنده نشدن دانش آموز، به دشواری متحمل تامین هزینه های مدارس اعم سوخت، نظافت و ... می شوند.
در حالیکه بر اساس قانون اساسی آموزش و تحصیل دانش آموزان رایگان تعیین شده است اما به نظر می رسد علی رغم تامین منابع مالی آموزش و پرورش با اختصاص چند درصدی حقوق و اعتبارات سازمانها و دستگاهها این اعتبارات در "بین معدودی از آموزش و پرورشی ها" به گونه ای به خرج می رسد که سرانجام رئیس جمهور دولت یازدهم آن فعل و انفعالات را دیر کرد و غرض بخواند!
تحمیل هزینه تحصیلی دانش آموزان و حتی تامین مخارج مدارس و برنامه های آموزشی، قرآنی و فرهنگی بر والدینی که گاها محتاج نان شب هستند، در دولت اسلامی برازنده جامعه ما نخواهد بود آنهم در حالیکه موضوعات اختلاس و فساد مالی در این دوره رشد فزاینده ای داشته است.
بهر تقدیر شایسته است تا مسئولین در دولت اسلامی به مسائل فرهنگ اسلامی و آموزش و پرورش اسلامی همانند شرح وظایف تعیین شده منطبق با قانون اساسی جمهوری اسلامی توجه ویژه ای داشته باشند تا این گونه مسائل در دراز مدت به گونه ای چهره نمایاند تا موجبات تشویش اذهان جامعه گردد که همانند ادوار پادشاهی تحصیل و اشتغال ادواری فقط خاص امیران . سرمایه داران و ... شود!
ارسال نظرات
غیرقابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: