به گزارش خبرگزاری بسیج برای آذربایجان شرقی، اقدام یک جانبه جدا طلبانه با توجه به اینکه عمل غیرقانونی است و یکپارچگی کشورهای مستقل را به هم می ریزد، هیچگاه بدون ایجاد درگیری و خونریزی بین هموطنان نبوده است.
حال این پرسش پیش می آید که با توجه به وضعیت کنونی منطقه و کشورهای درگیر با گروه های تکفیری- تروریستی و اینکه نفس داعش نیز به شماره افتاده است؛ طرح جدایی اقلیم کردستان عراق به نفع چه کسانی خواهد بود؟
آنچه مسلم است رژیم غاصب صهیونیستی این غده سرطانی می خواهد متاستاز کند و غده چرکین دیگری در جغرافیای مشترک قومی نژادی چهار کشور ایران، عراق، ترکیه و سوریه تکثیر و گسترش دهد،
با این وجود جدایی اقلیم کردستان علاوه بر به هم زدن یکپارچگی عراق، تنشهای پایان ناپذیر و دائمی در مناطق کردنشین این چهار کشور ایجاد خواهد نمود. در جغرافیای سیاسی این روش بهترین و مؤثرترین راهکار است تا سرکشورها، بخصوص ایران به خود مشغول شود و این خودمشغولی، کودک کشی صهیونیسم در فلسطین و یمن و ... را سهل تر می کند.
برای درک واقعی از مفهوم جدایی طلبی بایسیتی جنبه داخلی و بین المللی آن مورد توجه قرار گیرد.در جنبه های داخلی به این معنی که ملت ها در تعیین سیاست های اقتصادی و اجتماعی کشور خود دخیل هستند و مکانیسم های دموکراتیک مانند پارلمان، در تحقق آن موثر است.
در جنبه های بین المللی دولت های خارجی حق دخالت ندارند. پس حق تعیین سرنوشت به هیچ وجه با ایده های جدایی طلبانه برابر نیست، حق تعیین سرنوشت به عنوان یک حق بشری خواسته مشروع یک ملت برای مشارکت در تصمیم گیری های اجتماعی و اقتصادی است در حالیکه جدایی طلبی عملی غیرقانونی و نامشروع علیه تمامیت ارضی یک کشور می باشد، همه پرسی در کردستان عراق در صورت برگزاری، گذشته از نتیجه آن، چه از نظر حقوق بین الملل و چه از دیدگاه قانون اساسی عراق نمی تواند مبنای مشروعی برای جدایی و استقلال کردستان عراق از آن کشور شود، هیچ مصوبه ای در حقوق بین الملل حق تعیین سرنوشت را با جدایی طلبی حتی با روش های دموکراتیک برابر ندانسته است و چنین مبنایی برای به رسمیت شناختن یک دولت جدید را تایید نمی کند و اگر بنا بود هر قسمتی از کشور که دارای همسانی زبان، مذهبی و یا هر ویژگی مشترک محلی، با یک همه پرسی دولت جدیدی تشکیل دهد، اصولا دولتی باقی نمی ماند که تشکیل دهنده نظام بین الملل باشد.
اما آنچه نمود بیشتری دارد اینکه در میان کشورهای غربی هیچ اقلیمی حق جدایی طلبی ندارد و مثلا اسکاتلند نمی تواند از انگلستان جدا شود اما در خاور میانه مخصوصا کشورهای مسلمان، اقلیمی در حد یک روستا نیز می تواند مستقل شده و دولت تشکیل دهد و مورد تایید و حمایت غرب قرار گیرد.
طبق قانون اساسی عراق، گرچه دولت عراق یک دولت فدرال است و حتی فراتر از استان ها می تواند به مناطق مختلف تقسیم شود، ولی این قانون تمام تقسیمات کشوری را در درون، یک عراق یکپارچه و متحد می داند و مجوزی برای جدایی طلبی صادر نکرده است. حتی طبق ماده 107 قانون اساسی، مقامات دولت مرکزی به عنوان حافظ و مسئول یکپارچگی عراق می باشند.
وعده رئیس اقلیم کردستان به رژیم صهیونیستی مبنی بر اسکان دویست هزار یهودی کردتبار در شمال عراق و سوریه و به تبع آن، حمایت این رژیم غاصب، از جدایی طلبی و اینکه هر کجا که بحران باشد آمریکا در آن حضور دارد و نقش خود را در بحران سازی و دامن زدن به بحران ها به خوبی ایفا می کند، نشانگر اتفاق بسیار ناخوشایندی اول برای ملت کرد و عراق و سپس برای کشورهای منطقه است. حال این جدایی با همه پرسی باشد، یا با مذاکره برای جدایی، فرقی ندارد، قطعا کشتار، خونریزی و بحرانی به مراتب بزرگتر از بحران گروه های تروریستی- تکفیری و پایدار تر از آن به وجود خواهد آمد که خوشحال آن،رژیم صهیونیستی، آل سعود و غرب خواهد بود.
در این عرصه، حشدالشعبی یک حضور بسیار مؤثر در عراق است(همچنان که در کرکوک حضور یافتند) تا مانع پیاده شدن افکار صهیونیستی در عراق باشند. از سوی دیگر تلاشهای دیپلماتیک و استفاده از افراد و گروه های غیرهمسوء کرد با مسعود بارزانی و تعیین خطر برای وی و هم فکرانش می تواند راه گشا باشد.
دشمنان اسلام برای غرب آسیا نقشه های بحران آفرین بسیاری دارند تا دیکتاتوری، استبداد و کشتار را رونق دهند و مانع قدرت نمایی اسلام و ملت های مسلمان شوند. بالطبع هوشیاری و عمل به موقع چه از نظر دیپلماتیک و چه از نظر اقدامات بازدارنده لازم و ضروری است.
قربان امینی