خبرگزاری بسیج قزوین: در حادثه کشتی سانچی علاوه بر ابهاماتی که وجود دارد مردم با درد وغم آشنا شدند و هراز گاهی مردم با سیلی غم نوازش می شوند اما از آنجا که ملت ایران از نسل جهان آرا می باشند می دانند که امام امت بیش از همه داغدارسربازان خود بوده وهمانند امام علی درغم مالک می گرید.
چگونه است که کشتی چینی هیچ حادثه ای ندیدند و بلافاصله ازمحل دور شدند اما تمام سرنشینان نفت کش ایرانی نتوانستند زنده از کشتی خارج شوند؟
اما هرچه بود گذشت و داغی بر دل مردم ایران نهاد گویا ما از تبار عاشورا دمساز حادثه و بلا هستیم و از آتش خصم هرگز فرار نکردیم بلکه به جنگ مرگ وحادثه رفتیم تا طبیعت را به خواست خودمان مدیریت کنیم.
راستی شهدای نفت کش سانچی در لحظات اخر چه می گفتند؟ فریاد های یاحسین قطعا درهر محشری زده می شود شاید از خدای متعال انتظار معجزه ابراهیم خلیل الله را می خواستند راستی در دل ملت ماندگار تاریخ چه رازی نهفته است که هر قدر برآنان مصیبت و بلا نازل می شود اتحاد وانسجام آنان بیشترمی شود؟
برخی گفتند : از روزی که نام سرزمین مرا ایران نهادند مصیبت هم به همراهش آمد زیرا ایران نام زنی است که در رثای فرزندانش زانوی بغل کرده اما ایران زنی پاکدامن است که هیچ ناپاکی را به حریم خود راه نمی دهد و فرزندانی همانند رستم و سهراب، جهان آرا و بابایی و عباس دوران فراوان دارد تا ازحریمش دفاع کنند.
دریا هم گاهی با مردمان سرزمینم نا مهربانی می کند وآن روز که وزیر کار و رفاه ایران اسلامی در برابرهزاران دوربین و میلیون ها بیننده گریه می کرد فارغ ازهر نوع نگاه سیاسی برایمان گران آمد ونا خود آگاه به یاد شعر حماسی فردوسی افتادم: دریغا که ایران ویران شود کنام پلنگان و شیران شود!!
سرزمینم ایران هرگزمادری داغ فرزندانت را نبیند شکوه تو از گرمی و حرارت دماوند و سبلان برهمگان آشکار است اما دستانی نامهربان و پلید در طول تاریخ سعی داشتند که شما را نابود کنند تا براریکه قدرت تکیه بزنند نمی دانند که شیرخفته پارسی امپراطوری های زیادی را به زیر کشیده و در تاریخ استوار مانده است.
عده ای در فراق یاران در 8 سال دفاع مقدس می سوزند و برخی هم در فراق یاران سلیمانی درعراق و سوریه غمناک هستند زیرا جان دادن در راه تو برایشان شیرین ترین لحظه ناب زندگی بوده اما شیطان هراسان و دل چرکین در مسیر رشد و پرواز ایران سنگ هایی نشانه می کنند تا به نیت شوم خود برسند ولی نمی دانند که دستانی از غیب این مردم را نگه می دارد.
1002/ت30/ب