آنها اهل لردگان از توابع چهار محال و بختیاری هستند؛ پناهی (نفر سمت راست و مسن تر) سرگرد بازنشسته نیروی انتظامی است؛ او می گوید به همراه خانواده به زیارت آقا آمده ایم. 10 نفر هستیم و کوچکترین همسفرمان علی 3 ساله است. و آقای ُدرخوش بزرگترین عضو همسفرمان 54 ساله است. آنها به اتفاق هم تعداد 50-60 قوطی واکس خریده اند و با خود به کربلا آورده اند. جهان بخش می گوید: نذر کرده ام هر سال اربعین کربلا مشرف شوم و کفش زوار را واکس بزنم. اگر هم مشکلی برایم اتفاق بیفتد و نتوانم خودم به زیارت بیایم حتما یک نفر را با هزینه شخصی ام به سفر می فرستم.
پناهی در مورد خستگی ها و مشکلات راه می گوید: این خستگی از آن خستگی هایی است که لذت بخش است. یعنی زیبایی های راه خستگی را از تن آدم به در می کند.
می پرسم از مرز مهران که وارد خاک عراق می شوید جمعیت زیادی در پایانه تجمع کرده اند و ماشین برای حرکت به سمت نجف برای آغاز پیاده روی خیلی کم است و باید با مشقت از طریق سوار شدن بر تریلی، کامیون و موتور سه چرخ و هر وسیله نقلیه دیگری بشوید، آیا با خانواده و بچه کوچک برایتان سفر سخت نبود و پشیمان نشدید؟
می گوید: این خستگی ها و اذیت شدن ها لذت بخش است. انسان صحنه های ایثار ، محبت و عشق به خاندان اهل بیت(ع) و تلاش زن و بچه و پیر و جوان عراقی ها را وقتی می بیند خستگی خودش را از یاد می برد. علی رغم اینکه شب گذشته باران شدیدی می بارید، اما عراقی ها از خانه ها بیرون آمده و زیر باران با التماس از زائران دعوت می کردند که به خانه آنها بروند. اینجا مسلمان و مسیحی و از هر قومی که باشید به عشق آقا آمده اید و عشق به آقا خستگی و پشیمانی نمی شناسد.
پناهی می گوید: امسال سال چهارم سفر من به کربلا است؛ از سال دیگر تصمیم گرفته ام کسانی را که علاقه دارند به کربلا بیایند اما توان مالی ندارند به زیارت بفرستم. حیف است که این خوبی ها بین عاشقان خاندان اهل بیت تقسیم نشود. کربلا آمدن در ایام دیگر با مراسم اربعین خیلی تفاوت دارد. هر سال به خودم می گویم امسال دیگر نمی روم، اما نمی توانم دل بکنم. هر کس از دوستان و اقوام را هم که دیده ام یک بار به زیارت آمده اند دیگر نمی توانند نیایند.
عراقی ها خیلی حرمت برای زائران امام حسین قائل هستند. وقتی به خانه یکی از عراقی ها برای استراحت اطراق کردیم متوجه شدم که وضع مالی مناسبی ندارند؛ ظاهرا آبگرمکن نداشتند و خانم خانه با دیگ برای ما آب گرم می کرد و با وجود تنگدستی نمی توانستند از میزبانی زائران امام حسین(ع) چشم بپوشند و این فرصت گرانبها را از دست نمی دهند.
علی اشرف خانلری