به گزارش خبرگزاری بسیج، حسام رضایی فعال رسانه، طی یادداشتی به دلایل اقبال این روزهای دول غربی به سازمان منافقین و محوریت‌یافتن این سازمان در میان گروه‌های برانداز پرداخته است. مشروح این یادداشت را در ادامه می‌خوانید:
سخنرانی مریم قجر عضدانلو در پارلمان کانادا و بعد از آن سخنرانی در پارلمان ایتالیا و همچنین حضور مقامات بلندپایه سابق دولت آمریکا در کنفرانس اخیر سازمان مجاهدین خلق(منافقین) همگی نشانه‌های متقنی هستند از اینکه غرب حساب ویژه‌ای روی این تشکیلات تروریستی باز کرده و با وجود نفرت عمومی، آن را در جایگاه آلترناتیو اصلی نظام در «دوران گذار ادعایی» نشانده است.
اما چرا غرب با وجود آگاهی نسبت به پایگاه اجتماعی اندک منافقین، مشغول قمار روی اخلاف محمد حنیف‌نژاد است و ردای رهبری اغتشاشات اخیر در ایران را به تن رجوی کرده است.
برای پاسخ به پرسش فوق، باید به اظهارات «گری لاک» وزیر سابق بازرگانی دولت آمریکا در کنفرانس اخیر منافقین نقب بزنیم. آنجا که او مدعی شد که منافقین سابقه کنشگری علیه پهلوی و نظام جمهوری اسلامی ایران را توامان در کارنامه خود دارند و به همین خاطر، تشکیلاتی مصلح فارغ از مرزبندی‌های سیاسی محسوب می‌شوند.
بیان این سابقه به طور ناخودآگاه، تصویری مثبت از پیشینه منافقین در اذهان ناآگاه به تاریخ ایجاد می‌کند و این سازمان را به عنوان جریانی حق‌طلب و بری از لفت‌و‌لیس‌های معطوف به قدرت، معرفی می‌دارد. این درحالیست که مسعود رجوی پیش از انقلاب اسلامی به علت ارتباط برادرش کاظم با تشکیلات ساواک، بار‌ها از دستگیری و حتی اعدام جان سالم به در برده بود.
علت دیگری که موجب شده تا غربی‌ها خاصه آمریکایی‌ها روی منافقین برای جایگزینی نظام جمهوری اسلامی حساب ویژه باز کنند، «ددمنشی ایدئولوژی منافقین» است که در دوران انقلابی و پساانقلابی، حذف خونین مخالفین را توجیه و بدین‌شکل سرنگونی ادعایی و تثبیت شرایط پس از آن را تسریع و تسهیل خواهد بخشید.
این درحالیست که رضا پهلوی به عنوان سردسته سلطنت‌طلبان سال‌هاست با زدن نقاب دموکراسی‌خواهی و کثرت‌گرایی به صورت خود، تلاش کرده شائبه‌ها درباره تمایلش به یکه‌سالاری (اتوکراسی) پس از جمهوری اسلامی را رد نماید. ادعای ربع پهلوی در بی‌میلی به «قدرت تام» فارغ از اینکه توخالی می‌نماید، بی‌گمان مخاطب غربی را نیز نسبت به سرمایه‌گذاری روی او مردد و بیمناک می‌سازد.
به بیان دیگر، امروز ربع پهلوی بیش و پیش از آنکه در ایماژ غربی‌ها به پدربزرگش «رضاخان میرپنج» شبیه باشه، به پدرش «محمدرضا» شباهت دارد؛ کسی که به واسطه بی‌مایگی سیاسی و فرار‌های مداوم از ایران در مواقع بحرانی، در اسناد وزارت خارجه انگلیس به «شاه چمدانی» شهره بوده است.
دغل‌کاری ربع پهلوی و بازی او با الفاظ دموکراتیک، در شرایطی است که مریم رجوی سال‌هاست در توهم ریاست‌جمهوری ایران به سر می‌برد و طی هفته‌های اخیر ادعایش مبنی بر «رهبر بالفعل ایران» شدت دوچندان پیدا کرده است. همین توهم، برای غربی‌ها سرمایه‌ای سترگ به حساب می‌آید چراکه خواهند توانست از قجر عضدانلو، «لویاتان دست‌آموز» ساخته و در آینده (آینده ادعایی بدون جمهوری اسلامی) او را به عنوان عامل مستبد خود در منطقه غرب آسیا بگمارند.
توان نسبی منافقین در تجهیز میلیشیا و سازوبرگ سایبری و اطلاعاتی، عامل مهم دیگری است که غربی‌ها را برای حمایت از منافقین، این‌چنین مشتاق ساخته است. منافقین در مقایسه با سایر طیف‌ها و گروه‌های اپوزیسیون، طی دهه‌های اخیر بیشترین سرمایه‌گذاری و زمان را برای اعمال «نفوذ» صورت داده‌اند و اطلاعات به دست‌آمده از این طریق را در عوض دریافت پول، به آمران عبری-غربی خود فروخته‌اند.
سازمان منافقین و رهبر آن مریم رجوی، به علت رویکرد‌های فاشیستی-آنارشیستی، این روز‌ها به طور صدچندان محبوب قلوب غربی‌ها شده‌اند. با این وجود، ذهنیت بد ایرانیان (داخل و خارج از کشور) از ترور‌های منافقین در ابتدای انقلاب و پس از آن، همراهی با صدام در جنگ تحمیلی هشت ساله موجب شده تا دول غربی مریم رجوی را در هاله‌ای از آزادی‌خواهی فرو ببرند و مدعی باشند که او دارد تمام زندگی‌اش را برای «آبادانی فردای ایران» هزینه می‌کند.
در انگاره‌های ذهنی رجوی و سازمان تحت امر او مفهوم «وطن» از کمترین ارزش و وجاهت برخوردار است که اگر غیر از این بود، در جنگ تحمیلی به پادوی رژیم بعث عراق تبدیل نمی‌شدند. از سوی دیگر ادبیات و گفتمان رجوی و فرقه منافقین در نسبت با افراد خارج از حیطه سازمان، بر مدار «حذف قطعی» است.
بیگانگی با مفهوم وطن از یک سو و ددمنشی نسبت به غیر(other) در عین قدرت تشکیلاتی، موجب شده تا مریم رجوی و فرقه او به بهترین گزینه برای نقشه هولناک دولت آمریکا و متحدین آن برای فردای ایران تبدیل شوند؛ آینده‌ای که نه خبری از تمامیت ارضی در آن است و نه تساهل و رواداری ایرانی در قبال ایرانی. باید پیوند مجدد مریم و غربی‌ها را تبریک گفت!
ت-۲۳۹۱
انتهای پیام/