به گزارش خبرنگار بسیج زنجان؛از مهم‌ترین جلوه ها و صحنه های ماندگار حضور بانوان ایرانی در دفاع مقدس نقش پشتیبانی و خدماتی آنان و فراهم آوردن تدارکات لازم برای رزمندگان در جبهه‌های جنگ بود و کمک فراوانی به پیشبرد و موفقیت عملیات رزمندگان کردند.
مقام معظم رهبری«مدظله العالی» با اشاره به نقش بانوان در مبارزه ضد استعماری به رهبری مرحوم میرزای شیرازی فرمودند: سابقه حضور زنان، با انگیزه اسلامی در صحنه‌های مختلف جامعه ایران به پیش از پیروزی انقلاب اسلامی بر می‌گردد.۱۳۷۳/۰۹/۰۲
خانم معصومه گوزلیان نمونه‌ای بارز از ایثارگری و رشادت زنان در عرصه دفاع مقدس است که با روحیه جهادی، پابه‌پای مردان این سرزمین برای خدمت به رزمندگان اسلام جانفشانی کردند و امروز نیز در میدان نبرد با دشمن در راستای تحقق منویات مقام معظم رهبری در خط مقدم حضور فعال دارد.
معصومه گوزلیان در گفتگو با خبرنگار بسیج زنجان اظهار می‌کند:متولد سال ۴۵ هستم، در دوران انقلاب یازده ساله و دانش آموز سال اول راهنمایی بودم و در آن زمان برای رسیدن به آرمانهای انقلاب و پیشبرد اهداف انقلاب فعالیت داشتم،سال ۵۷ انقلاب اسلامی به پیروزی رسید و به جرات می توانم بگویم تمام دوران نوجوانی ام با انقلاب و جریانات آن سپری شد و با ساختارمندی اجتماعی انقلاب و اهداف آن وارد جامعه شدم.
این بانوی جبهه و جنگ اضافه می‌کند: پس از پیروزی انقلاب بعد از گذشت مدتی کوتاهی جنگ ایران و عراق آغاز شد و بلافاصله وارد مرحله جدیدی از زندگی شدم.
گوزلیان می‌گوید:سال سوم راهنمایی به دانش آموزان آموزش های نظامی داده می شد و آن زمان ارتباط تنگاتنگی بین مسئولین و مدارس بود و سعی می کردند در مدارس حضور پیدا کنند و از اهداف و آرمان های انقلاب و جنگ می گفتند در این دوره های آموزشی برای اولین بار سال ۵۹ سلاح دست گرفتم و با اجزا آن شدم و این ارتباط نشان از برنامه ریزی درست عناصر انقلاب بود که متاسفانه امروز دیگر شاهد این نوع برنامه ریزی ها نیستیم.
این بانوی انقلاب اضافه می کند:در همان دوران جنگ دوره های آموزشی کوتاه مدت را گذراندم و وارد نهضت سوادآموزی شدم و با همکارانم محله به محله می‌رفتیم و سعی می‌کردیم با بانوان بی سواد صحبت کنیم که با عنایت پروردگار مورد استقبال قرار گرفت.
وی بیان می‌کند:گروهی به نام حزب الله داشتیم و هنوز بسیج کاملا در زنجان شکل نگرفته بود و در این گروه فعالیت های متعدد در حوزه آموزشی صورت می گرفت و دانش آموزان سال آخری به دانش آموزان سال اولی با عشق و علاقه دروسی همچون اخلاق را تدریس می کردند و این همدلی و همراهی بسیار زیبا و قابل وصف ناپذیر است که متاسفانه امروز دیگر شاهد این گونه مسائل در مدارس نیستیم در حالی که بهترین نوع آموزش بود و تاثیرگذاری دو چندان داشت.
این بانوی رزمنده زنجانی عنوان می کند:مادرم خیاط بود و برای رزمندگان لباس می‌دوخت و من همراه مادرم برای رزمندگان لباسهای نو می دوختم حتی دانش آموزان قلک های خود را برای رزمندگان ارسال می کردند و در پایگاه ها و مساجد بانوان گرد هم می آمدند و هر کاری که می‌توانستند انجام می دادند مانند بسته بندی مواد غذایی،دوخت و دوز،شستن لباس رزمندگان،بسته بندی وسایل بهداشتی و درمانی،دوخت لباس و….. این حمایت بانوان بی نظیر بود و برای مقابله با دشمن جانفشانی میکردند.
گوزلیان ادامه می دهد:در زمان انقلاب یک شخصیت بزرگ منشانه در نوجوانان شکل گرفته بود شخصیتی همچون من میتوانم تاثیر گذار باشم و این تأثیر را در جهان داشته باشم عموما به یه درجه عالی از باورها رسیده بودند و همین باور موجب شد نوجوانان با وجود سن کم راهی جبهه ها شوند و از آرمانهای انقلاب اسلامی دفاع کنند و این نشان دهنده بصیرت نوجوانان انقلابی بود.
این بانوی انقلابی اضافه می‌کند:در ابتدای انقلاب که حاکمیت نوپایی تشکیل شده بود بلافاصله مورد هجمه دشمن قرار گرفتیم و اگر مردم وحدت نداشتند ممکن بود انقلاب به خطر بیفتد ولی جنگ تحمیلی حس نو دوستی،حس بیداری اسلامی،حس کمک به بشریت را در همه بیدار کرده بود و وحدت در نود درصد جامعه دیده می شد.
این بانوی انقلابی ادامه می دهد:سال ۶۳ دیپلم گرفتم و ازدواج کردم خانواده همسرم کاملا خانواده انقلابی بودند و ۸ فرزند پسر داشتند که ۵ فرزندشان در جبهه بودند .
وی از خاطرات روز ازدواجش می گوید:مادرم با مراسم عروسی مخالف بودند و اعتقاد داشتند همسایگان داغدار هستند و حس همدردی و همدلی در آن زمان بین همسایگان و اقوام بسیار قوی بود کاملا ساده و بدون هیچ تشریفاتی به خانه همسرم رفتم و آن زمان همسایگان همانند خواهر و برادر دوشادوش همدیگر در غم و شادی کنار هم بودند و این همبستگی بی نظیر بود.
معصومه گوزلیان از روزهای پس از ازدواجش می‌گوید: یک ماه پس از ازدواجمان همسر دوباره به جبهه اعزام شد و همسرم با حضورم در عرصه جهاد موافقت کرد و این بزرگ‌ترین نعمت بود.
او عنوان می کند:منزل پدری همسرم بزرگ بود و تمام فرزندان همراه پدر و مادر زندگی می کردند،حیاط منزلمان را به صورت پناهگاه درست کرده بودیم و زمانی که آژیر قرمز زده می شد همه همسایگان به منزل مان می آمدند و در پناهگاه پناه می گرفتند .
این بانوی انقلابی اضافه می کند:پس از مدت کوتاهی دوره های آموزشی امدادی را گذراندم و در بیمارستان شفیعه زنجان شروع به کار کردم مجروحان بسیاری به بیمارستان می آوردند و من همپای کادر درمان هر کاری از دستم برآمد انجام میدادم و همچنین در درمانگاه سپاه قسمت تفکیک دارو فعالیت داشتم و همراه خانواده و دوستان بسته بندی موادغذایی،لباس،وسایل بهداشتی و تقریباً هر کاری که از دستمان برمی آمد انجام می‌دادیم و سعی داشتم در آن دوران سخت نقشی موثر داشته باشم.
گوزلیان می‌گوید:سال ۶۵ بسیج خواهران در زنجان شکل گرفت من به عنوان مربی، دوره های آموزش نظامی را در پایگاه های مقاومت بسیج به داوطلبان آموزش میدادم بعد از مدتی وارد سپاه و جذب شدم و در آبان سال ۶۸ صاحب فرزند پسری شدم و با حمایت مادرم و همسرم به فعالیت خود ادامه دادم.
این بانوی رزمنده زنجانی می گوید:اعتقادی به تفکیک جنسیتی ندارم،زنان و مردان مکمل همدیگر هستند و این مسئله در زمان جنگ کاملا مشهود بود زنان در پشت جبهه ها و مردان در خط مقدم همه همه برای یک هدف می‌جنگیدند و هدف ما دفاع از انقلاب و کشور ایران بود.
وی ادامه می دهد:در زمان انقلاب و جنگ بانوان به این حد از مهارت و دانش رسیده بودند که اگر نیاز باشد به جبهه اعزام شوند و آمادگی کامل را داشتند و در زمان جنگ زن و مرد و پیر و جوان با هم برابر بودند و هر کس هر کاری می‌توانست برای دفاع از کشور انجام می داد و در حد توان خود سنگ تمام گذاشتند .
این بانو عامل اصلی موفقیت جنگ را مشارکت جمعی،همدلی،وحدت و اتحاد می‌داند و می‌گوید: بانوان مشوق مردان برای حضور در جبهه ها بودند و این حمایت بانوان و قبول تمام مسئولیت های زندگی موجب میشد مردان با خیالی آسوده به جبهه اعزام شوند و اگر این از خودگذشتگی و حمایت همه‌جانبه زنان نبود موفقیتی حاصل نمیشد.
گوزلیان ادامه می دهد: یکی از عوامل تعیین کننده سرنوشت جنگها، تدارکات و پشتیبانی جبهه نبرد است و هشت سال دفاع مقدس، مقطعى درخشان در تاریخ انقلاب اسلامى ایران است .