نقش زن ایل بختیاری در حفظ ایل و زندگی عشایری
به گزارش سرویس بسیج جامعه زنان کشور خبرگزاری بسیج،دکتر رضا خدری - استاد دانشگاه: عشایر مردمانی هستند که معیشت آنها بر اساس کوچ نشینی و دامداری است و این نوع زندگی، شرایط روحی و خلق و خوی خاص و همچنین مسئولیت ها و وظایفی را برای آنها بوجود آورده است. در این مقاله عشایر ایل بختیاری مورد نظر می باشد واز میان افراد ایل، زنان و نقش و فعالیت های روزانه آنها همچون بچه داری، بافت قالی و دیگر صنایع دستی، درست کردن تمام فرآورده های لبنی، هیزم آوردن، رنگ کردن نخ ها، ریسندگی و ... است. در اینجا با بررسی و بیان این نوع معیشت و این که ایران به عنوان کشوری که در آن هنوز زندگی کوچ نشینی و ایلاتی به معنی اصیل آن در جریان است، می تواند بهترین گزینه و انگیزه برای گردشگران داخلی و خارجی که دوستدار و علاقه مند به دیدن این نوع زندگی هستند، باشد
کوچ، واژه ای که هزاران سال زندگی سنتی اقوام لرزبان دامنه های زاگرس را به تصویر می کشد. "مال کنون "مهم ترین موضوع زندگی و معیشت عشایر است و در عین حال یادآور شاخص ترین اثر موسیقایی ایل بختیاری است.
مالکنون، آیینی تاریخی و دیرین عشایر بختیاری است، که به لحظه آغاز کوچ عشایر گفته می‌شود
" کوچ " در فرهنگ بختیاری با سختی و تلاش عجین شده و مردان و زنان این دیار باطی طریق در دل کوه‌ها و کوهساران دل به دریای رودهای ناآرام می‌زنند.
عشایر در طول سال برای دست یافتن به مراتع سرسبز در ییلاق و قشلاق دوبار اقدام به کوچ می کنند که کوچ بهاری ییلاقی از خوزستان به چهارمحال و بختیاری به دلیل دست یافتن به مراتع سرسبز و آبهای روان با خوشحالی همراه است.
عشایر برای حرکت ایل ساعت نیک می کنند و باروبنه می بندند و در فصل زیبای بهار راهی ییلاق می شوند. کسانی که در ایل وظیفه شان راندن بره ها وبزغاله هاست برای این که خوشی و هیجان سفر و حرکت بره ها وبزغاله ها را درایل پخش کنند با آهنگی دلنشین اشعاری را به لری می خوانند...
عشایر بختیاری در سال دو نوبت کوچ می کنند به گونه ای که در بهار از نیمه فروردین تا اواخر اردیبهشت از منطقه گرمسیر (شهرهایی در استان خوزستان) به منطقه سردسیر در استان چهار محال و بختیاری و دامنه های شمالی رشته کوه زاگرس نقل مکان می کنند و از اواخر شهریور تا اواسط آبان هم همین مسیر را برمی گردند.
به قلم: رضا خدری روزنامه نگار و استاد دانشگاه
طنین یاس
